Με πέντε χρυσά μετάλλια στις αποσκευές της που είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στη γενική κατάταξη των ομάδων – χωρών, επέστρεψε η ομάδα Πούμσε του Α.Σ Παγκρατίου από το 9o Open Poomsae της Ουγγαρίας. Το TkdMag.gr συνάντησε το Δημήτρη Καλτσά και την ομάδα του στη σχολή του συλλόγου στο Παγκράτι και σας παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα.

Του Νίκου Σπυρόπουλου

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου. Είναι μια πανέμορφη ηλιόλουστη ημέρα στο κέντρο της Αθήνας. Φτάνω, έπειτα από μια μικρή ανηφορίτσα, ό,τι πρέπει για να ανέβουν λίγο οι παλμοί, στη σχολή του Α.Σ Παγκράτιου. Με υποδέχεται ο Δημήτρης Καλτσάς ενώ στο βάθος, διακρίνεται η ομάδα που κάνει χαλαρά ανοίγματα έχοντας για συνοδεία ένα πλατύ χαμόγελο. Άλλωστε, αυτό είναι ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της έννοιας «Ομάδας».

Ο Δημήτρης μου λέει να πάμε παρέα στην ομάδα για να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας. Άλλωστε, όπως μου είπε, δεν έχει κάτι να «κρύψει» από εκείνην. Αφού μου γνωρίζει όλα τα παιδιά και δίνω φυσικά τα συγχαρητήριά μου για την εξαιρετική παρουσία όλης της ομάδας Πούμσε στο Open της Ουγγαρίας, ρωτάω να μου πουν εντυπώσεις από το πρωτάθλημα.

«Σίγουρα ήταν ένα δυνατό πρωτάθλημα, μια πολύ καλή διοργάνωση. Υπήρχαν καλοί αθλητές και αθλήτριες. Ήταν άλλωστε ένα δυνατό τεστ για τις ομάδες πριν τη διεξαγωγή του 10^ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Πούμσε», σχολίασε ο Δημήτρης Καλτσάς ο οποίος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των ανδρών κάτω των 60 ετών.

Με τη σειρά της, η Μαρία Γκίκα, «χρυσή» και αυτή στην κατηγορία των 18-30 ετών των γυναικών (σ.σ με εξαιρετικό γιοπ τσάκι, θα το δείτε παρακάτω…) ανέφερε ότι ήταν μια αρκετά καλή εμπειρία τόσο για εκείνη όσο και για την ομάδα.

«Μου άρεσε πολύ που έλαβα μέρος στο Open», λέει η μικρή της παρέας, Θεοδώρα Καλτσά ενώ μετά ξεκινά το χαμόγελο. Ένα χαμόγελο, δείγμα της χαράς αλλά και των εμπειριών που συνοδεύουν τη συμμετοχή σε διεθνή Open καθώς και την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Η Θεοδώρα Καλτσά, κόρη του Δημήτρη, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στην κατηγορία των κοριτσιών -10 ετών.

Απόδειξη της «δύναμης» των γονιδίων το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε και ο γιος του Δημήτρη, Χάρης Καλτσάς στην κατηγορία του Para-Taekwondo που διεξήχθη στα πλαίσια του Open. Το πέμπτο χρυσό, το έφερε για την ομάδα, η Μελίνα Βουγιούκα, η δεύτερη «μικρή» της παρέας.

Μαζί μας, ήταν ο Μάριος Μόρφης, ο Γιώργος Παπαϊωάννου, ο χάλκινος παγκόσμιος πρωταθλητής Σταύρος Ρενιέρης, η Μαρία Σιγαλού, η Σοφία Παπαθωμά και ο Κωνσταντίνος Καλτσάς. Η ομάδα αποτελείται και από άλλους αθλητές και αθλήτριες οι οποίοι δεν κατάφεραν να βρίσκονται στη σχολή για την κουβέντα μας.

Αφοσίωση στο αγωνιστικό Πούμσε

Όπως είπε στο TkdMag.gr ο προπονητής του συλλόγου, Δημήτρης Καλτσάς, η σχολή ξεκίνησε την πορεία της στο χώρο του Ταεκβοντό το 1993. Από το 1997 και μετά, αρχικά ο ίδιος και μετέπειτα αρκετοί αθλητές και αθλήτριές του, γνώρισαν και αφοσιώθηκαν σιγά σιγά στο αγωνιστικό Πούμσε. «Για πρώτη φορά κατέβηκα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πούμσε το 1997 θυμάμαι. Από τότε, ασχολήθηκα εντατικά και με αφοσίωση στο Πούμσε. Ήταν ένα κομμάτι του Ταεκβοντό που πάντα μου άρεσε και με κέρδισε», είπε χαρακτηριστικά.

«Ο σύλλογος πάντα είχε ιδιαίτερη αγάπη στα Πούμσε και όλα αυτά τα χρόνια συμμετέχει ετησίως σε όσες περισσότερες διοργανώσεις μπορεί, είτε σε διεθνές επίπεδο είτε σε εθνικό», συνέχισε ο Δημήτρης Καλτσάς ο οποίος για πολλά χρόνια αποτελούσε μέλος της Εθνικής μας ομάδας Πούμσε, όντας πανελλήνιος πρωταθλητής στην κατηγορία του.

«Σε εθνικό επίπεδο εδώ και χρόνια έχει σταματήσει να διοργανώνεται πανελλήνιο πρωτάθλημα Πούμσε με αποτέλεσμα η χώρα μας να έχει μείνει πάρα πολύ πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες. Λίγοι σύλλογοι είναι αυτοί που ασχολούνται εντατικά και με προσήλωση στο αγωνιστικό Πούμσε στην Ελλάδα. Κατεβαίνουν σε διεθνείς αγώνες και προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να καλύψουν αλλά και να αντιμετωπίσουν το τεράστιο αυτό κενό που έχει δημιουργηθεί», πρόσθεσε.

«Θέλει καθημερινή τριβή. Θέλει αγώνες. Θέλει σεμινάρια. Φυσικά όμως και θέλει να διοργανώνεται πανελλήνιο πρωτάθλημα», σημείωσε η Μαρία, επισημαίνοντας πως στην Ελλάδα είναι σαν να σε αποτρέπουν από το να είσαι ένας αξιόλογος αθλητής στα Πούμσε.

Την ίδια άποψη είχε και ο Μάριος Μόρφης, που κατετάγη πέμπτος στην κατηγορία του στο Open της Ουγγαρίας. «Αγαπάμε και μας αρέσει να ασχολούμαστε με τα Πούμσε, όμως σίγουρα είναι απαραίτητο να δοθεί περισσότερη σημασία στο κομμάτι αυτό του Ταεκβοντό».

«Τα Πούμσε», συμπληρώνει ο Δημήτρης Καλτσάς, «δεν σε περιορίζουν ηλικιακά. Δηλαδή, ο καθένας μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορεί να λάβει μέρος σε πρωταθλήματα. Να κάνει αυτό που αγαπά. Να παίζει αγώνες και να παλεύει για ένα μετάλλιο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε αυτό που είπε ο Δημήτρης, η Σοφία Παπαθωμά. Σημαντικό μέλος της ομάδας του Α.Γ.Σ Παγκρατίου και παλιά αθλήτρια του Ταεκβοντό, η Σοφία έχει ξεκινήσει ξανά την ενασχόλησή της με το Ταεκβοντό τα τελευταία δυο με τρία χρόνια.

Έχει προσηλωθεί στα Πούμσε και όπου βρει την ευκαιρία, κατεβαίνει σε αγώνες. «Είναι διαφορετικοί οι αγώνες Πούμσε. Μπορείς σε οποιαδήποτε ηλικία να παίξεις. Να γίνεις καλύτερος. Δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα το πόσο χρονών είσαι, σε αντίθεση με το αγωνιστικό Ταεκβοντό», τόνισε η Σοφία στο TkdMag.gr.

Γιατί Πούμσε και όχι αγωνιστικό

«Είναι η φιλοσοφία και ο τρόπος που διδάσκεται. Έχει να κάνει και σίγουρα με το δάσκαλό μας. Αγαπήσαμε και εμείς τη δική του αγάπη και πλέον είμαστε μια ομάδα που δουλεύουμε σκληρά», απαντά στην ερώτηση που έθεσα στους αθλητές και τις αθλήτριες της ομάδας, ο Κωνσταντίνος.

«Σίγουρα έπαιξε ρόλο για την ενασχόλησή μας η αγάπη του δασκάλου μας γι΄αυτό. Όμως, πέρα από αυτό, είναι τρόπος ζωής. Είναι κάτι που σε κρατά σε εγρήγορση πάντα. Κάθε πρωτάθλημα, κάθε αγώνας είναι διαφορετικός», είπε η Μαρία για να συμπληρώσει το «ζευγάρι» της στα Πούμσε, Γιώργος Παπαϊωάννου: «Συμφωνώ πως είναι μεγάλη αγάπη. Το αγωνιστικό Πούμσε είναι τελείως διαφορετικό από ό,τι έχει κάποιος στο μυαλό του όταν απλώς μαθαίνει τα Πούμσε για να ανέβει ζώνη. Εγώ προσωπικά έχω ασχοληθεί και με το αγωνιστικό Ταεκβοντό. Με κέρδισαν όμως μπορώ να πω τα Πούμσε».

Οι δυο «μικρές» της παρέας έχουν την ίδια άποψη. Τόσο η Μελίνα όσο και η Θεοδώρα, λατρεύουν τα Πούμσε και ό,τι έχει να κάνει με αυτά. Από τη μεριά της, η Μαρία Σιγαλού τόνισε πως όλη η ομάδα έχει κοινούς στόχους καθώς διακατέχεται από την ίδια αγάπη για το «τεχνικό Ταεκβοντό».

Ο χάλκινος παγκόσμιος πρωταθλητής Κωφών στην Σαμψούντα της Τουρκίας, Σταύρος Ρενιέρης, προπονείται με την ομάδα και δηλώνει ενθουσιασμένος. Όπως είναι γνωστό, ο Σταύρος έχει ιδιαίτερη «αδυναμία» στα Πούμσε και έχει γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο. Το 2017 θα λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών.

«Τα τελευταία χρόνια, το αγωνιστικό Πούμσε έχει εκτοξευθεί. Έχουν αλλάξει πολλά. Από αγώνα σε αγώνα αλλάζουν και άλλα. Υπάρχει σασπένς, υπάρχει μάχη. Θέλει καθημερινά να παλεύεις με τον εαυτό σου και να γίνεσαι καλύτερος», είπε ο Δημήτρης Καλτσάς λέγοντάς μας πως αυτό ακριβώς θέλει να περάσει και στους αθλητές του στο μεγάλο εσωτερικό πρωτάθλημα που διοργανώνει κάθε χρόνο.

«Παρέα με τους αθλητές μου, βγάζουμε τους κανόνες, προτείνω καινούργια πράγματα, νέες δυσκολίες και χρησιμοποιώντας τον κορμό των αγώνων Πούμσε, όπως τον έχει διαμορφώσει η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ταεκβοντό, και κάνοντας χρήση του ηλεκτρονικού συστήματος βαθμολόγησης, περνάμε όλοι πολύ καλά ενώ την ίδια στιγμή βελτιωνόμαστε σε όλα», πρόσθεσε.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως η Ελλάδα έχει μείνει αρκετά χρόνια πίσω στο αγωνιστικό Πούμσε. Αναμφισβήτητο είναι επίσης το ότι χρειαζόμαστε περισσότερες αγωνιστικές ομάδες Πούμσε στους συλλόγους μας αλλά και… επίσημους αγώνες προκειμένου αυτές να κάνουν πράξη αυτά που διδάσκονται. Όταν βλέπεις «δεμένες» ομάδες, αθλητές και αθλήτριες με ταλέντο, τότε η ελπίδα είναι ακόμα εδώ. Ευχή όλων, να ξαναμπούμε στα στάδια για ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πούμσε.