Μοιράσου τοFacebookTwitterΤο αγωνιστικό Tkd έχει το πλεονέκτημα ότι διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό τεχνικών των χεριών και των ποδιών, αμυντικών και επιθετικών κινήσεων, κινησιολογία (προσποιήσεις, βηματισμοί, κ.λπ.), αμέτρητους συνδυασμούς αυτών καθώς και τακτική του αγώνα, τα οποία μεγιστοποιούν την διέγερση και την απόδοση του ασκούμενου όχι μόνο σε σωματικό επίπεδο, αλλά και σε νοητικό. (Από το άρθρο-μελέτη του Κωνσταντίνου Μπέη – Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη ΕΔΩ) Η προσθήκη των εξειδικευμένων παιχνιδιών τα οποία χρησιμοποιούνται στην έναρξη της προπόνησης, εμπλουτίζουν το ήδη πλούσιο ασκησιολόγιο του Tkd και ταυτόχρονα ψυχαγωγούν τα παιδιά, καθιστώντας το Tkd περισσότερο ελκυστικό στις μικρές ηλικίες, αλλά και ωφέλιμο στην βιολογική ανάπτυξή τους. Αν σ’ αυτά προστεθούν και η πολύ μεγάλη ποικιλία διαφορετικών κινήσεων που υπάρχουν στην ύλη και του παραδοσιακού Tkd που εξασκείται ταυτόχρονα ειδικά στις μικρές ηλικίες (Poomsae=φόρμες, Haboon Girugi=ασκήσεις αντιπάλου, αυτοάμυνες, θραύσεις, ειδικά χορευτικά προγράμματα με τεχνικές του tkd με την ταυτόχρονη χρήση μουσικής, ευφάνταστα προγράμματα επιδείξεων, κλπ), συμπεραίνουμε ότι το Tkd, υπερκαλύπτει τις ανάγκες των παιδιών (αλλά και ασκούμενων κάθεηλικίας), στο σωματικό επίπεδο και στον τομέα της εγκεφαλικής διέγερσης και της εξάσκησης των παρακάτω νοητικών διαδικασιών, που είναι πολύ σημαντικές για την συνολική ανάπτυξη του παιδιού: 1. Την ικανότητα να εστιάζει την προσοχή και να διατηρεί την συγκέντρωση του νου εκεί που πρέπει για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται. 2. Την αντίληψη του χώρου και του χρόνου, αλλά και την συνεκτίμησή τους κατά την εκτέλεση κάθε κίνησης, σε σχέση με την κίνηση του αντιπάλου. 3. Την απομνημόνευση των χρήσιμων πληροφοριών και την αξιοποίησή τους στην πράξη (χρήση της τεχνικής και της τακτικής στον αγώνα). 4. Την σύγκριση τεχνικών μεταξύ τους και την ανάλυση των λεπτομερειών (ομοιότητες/διαφορές). Επιλογή και εφαρμογή των τεχνικών που κάθε αθλητής/τρια κρίνει ως κατάλληλη. 5. Την αστραπιαία ανάκληση των πληροφοριών από την μακρομνήμη για άμεση χρήση στον αγώνα (τακτική/στρατηγική). 6. Την ταχύτατη απόφαση για το ποια τεχνική (μεταξύ πολλών που γνωρίζει) πρέπει να εφαρμόσει σε κάθε σύγκρουση του αγώνα, ανάλογα με τον αντίπαλο και τις τρέχουσες συνθήκες του αγώνα που μεταβάλλονται συνεχώς (κόπωση, κάκωση, εξέλιξη του σκορ, κ.λπ.). 7. Την ανάλυση -με ασύλληπτη ταχύτητα- πολλών πληροφοριών που δέχεται ταυτόχρονα από τον αντίπαλο και από το περιβάλλον. Την άμεση απόρριψη των άσχετων ή αδιάφορων για τον αγώνα πληροφοριών (π.χ. θόρυβοι του γηπέδου, φωνές από την κερκίδα, γεγονότα στο διπλανό τερέν, κ.λπ.) και ολοκληρωτική εστίαση της προσοχής στο κύριο θέμα (αντίπαλος). 8. Την συνεργασία σε μέγιστο βαθμό πολλών κέντρων του εγκεφάλου, του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), των νευρώνων, των συνάψεων, των νευροδιαβιβαστών και του περιφερειακού νευρικού συστήματος. Ακολουθήστε μας #tkdmag facebook twitter instagram YouTube Μοιράσου τοFacebookTwitter
