Ο «χρυσός» Αργύρης Σοφοτάσιος στο TkdMag.gr: «Ένιωσα συγκίνηση, υπερηφάνεια και χαρά στο βάθρο - Απέδωσαν οι κόποι μου»

Υπερήφανος, συγκινημένος και γεμάτος χαρά ένιωσε ο χρυσός πρωταθλητής Ευρώπης, Αργύρης Σοφοτάσιος τη στιγμή που ανέβαινε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό, όπως τονίζει με συνέντευξή του στο TkdMag.gr. Ο νεαρός αθλητής της Δύναμης Πατρών, λίγες μόλις ημέρες μετά την τεράστια επιτυχία του, μίλησε για τα συναισθήματά του, τις εμπειρίες του, όλα όσα διαδραματίστηκαν στην Κύπρο αλλά και για τη ζωή του μέσα στον πρωταθλητισμό.

Ο 16χρονος πρωταθλητής κατέκτησε έπειτα από δυνατούς αγώνες το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό Εφήβων/Νεανίδων στην κατηγορία των -68 κιλών που διεξήχθη Κύπρο.

Συνέντευξη στον Νίκο Σπυρόπουλο

Photo Credits: @BlackLEon Photography

Καταρχάς συγχαρητήρια Αργύρη για την τεράστια επιτυχία. Πες μου λίγο πως αισθάνεσαι τώρα; Το συνειδητοποίησες ότι ανέβηκες στην κορυφή της Ευρώπης;

Είμαι πολύ χαρούμενος. Έχουν περάσει κάποιες μέρες, το σκέφτηκα καλύτερα και το συνειδητοποίησα. Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση καθώς πολλοί από τους κόπουλος μου ανταμίφθηκαν. Απέδωσε η προετοιμασία μου και φυσικά τώρα συνεχίζουμε για νέους στόχους.

Πώς ένιωσες όταν ανέβηκες στο βάθρο και άκουσες τον εθνικό μας ύμνο;

Υπερηφάνεια, συγκίνηση και χαρά. Δεν είναι συνηθισμένο για έναν αθλητή και ειδικά σε μια τόσο δύσκολη διοργάνωση να κατακτά το χρυσό μετάλλιο. Είναι μια από τις στιγμές εκείνες που θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μου. Το θέλαμε όλα τα παιδιά το μετάλλιο. Είχαμε την ελπίδα να ακούσουμε τον Εθνικό μας ύμνο στο στάδιο. Έτυχε να είμαι εγώ εκείνος και γι΄αυτόν το λόγο είμαι περήφανος και χαρούμενος. Όλα τα παιδιά της αποστολής μας μπορούσαν να είναι στη θέση μου. Είχαν προετοιμαστεί όλα τα παιδιά καλά.

Όταν προκρίθηκες στον τελικό, πίστευες στον εαυτό σου ότι θα έβγαινες νικητής;

Τον κάθε αγώνα τον έβλεπα ξεχωριστά. Στον πρώτο μου αγώνα αντιμετώπισα τον καλύτερο, για μένα, αθλητή της κατηγορίας μου. Τον κέρδισα και προχώρησα. Πριν μπω στο τατάμι για τον τελικό είπα στον εαυτό μου πως έχουμε ακόμα έναν αγώνα. «Μπες μέσα, παίξει, δεν έχεις κούραση. Μέσα σε λίγα λεπτά είναι στο χέρι σου αν θα ανεβείς στο πρώτο σκαλί. Το θέλεις; Πάρτο». Νομίζω κρίθηκε και στις λεπτομέρειες ο τελικός τις οποίες είχα και έτσι, μου έδωσαν εμένα το χρυσό μετάλλιο.

Κατά τη γνώμη σου, ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας στο ταξίδι σου αυτό;

Νομίζω ήταν ο πρώτος αγώνας. Ο βέλγος (σ.σ Ατσάμπ), κάνει διπλάσιους αγώνες σχεδόν από την πλειοψηφία των ελλήνων αθλητών κάθε χρόνο. Είναι από τους καλύτερους αθλητές στην κατηγορία μου. Είναι και φίλος μου. Είχαμε παίξει και στο παρελθόν μαζί δυο – τρεις φορές. Τον θεωρώ πάρα πολύ καλό αθλητή. Πολύ δύσκολος αγώνας ήταν και με τον Ουκρανό που νίκησα με 13-12. Σκληρός αγώνας.

Ποιές οι εμπειρίες που αποκόμισες απ’ όλο αυτό το ταξίδι;

Είναι πραγματικά αξέχαστες. Αποκόμισα σημαντικές εμπειρίες που κάποια παιδιά δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να ζήσουν. Είμαι ευλογημένος γι’ αυτό που κάνω. Αν και μπορεί να λένε πως ο πρωταθλητισμός είναι σκληρός, θέλει θυσίες κάτι που ισχύει προφανώς, δεν παύει να ζεις μοναδικές στιγμές. Δεν τις ζουν αυτές αρκετοί άνθρωποι και ειδικά παιδιά σητν ηλικία μου. Ήταν μοναδικά.

Γιατί πρωταθλητισμός και όχι απλά αθλητισμός;

Από το 2012 και μετά, ξεκίνησα να κατεβαίνω σε αγώνες. Μεγάλωσα πρακτικά με τον πρωταθλητισμό, μου μπήκε το «μικρόβιο» και έχω σίγουρα ωριμάσει αυτά τα χρόνια.

Είσαι αθλητής της Δύναμης Πατρών. Εκεί ξεκίνησες το ταεκβοντό;

Ναι. Εκεί ξεκίνησα και έμαθα ταεκβοντό από τεσσάρων ετών. Ανήκω στο σύλλογο και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Θα συνεχίσουμε μαζί με τους προπονητές μου, Γιώργο και τον Ξενοφών Σταύρακα.

Ανέλαβαν εξ’ολοκλήρου την προετοιμασία σου;

Ναι. Μαζί ξεκινήσαμε και προχωρήσαμε. Αρχίσαμε προετοιμασία μετά και από την εξασφάλιση της πρόκρισής μου για τη συμμετοχή μου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα από το G1 – βγήκα αργότερα πρωταθλητής Ελλάδος στην κατηγορία μου -, και σιγά – σιγά προχωρήσαμε. Επιλέξαμε δύσκολα τουρνουά και παίξαμε με γερούς αντιπάλους. Κάναμε καλή ανάλυση και αλλάξαμε αρκετά σημεία και στοιχεία στο παιχνίδι μου. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η Ολυμπιακή Ομάδα Ταεκβοντό Κωφών, καθώς ομοσπονδιακοί προπονητές ήταν οι δάσκαλοί μου, Ξενοφών και Γιώργος Σταύρακας. Μαζί με τα παιδιά, που έφεραν σπουδαίες διακρίσεις

προπονήθηκα και εγώ. Προετοιμαστήκαμε παρέα με τα παιδιά και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και εγώ για τα αποτελέσματά τους. Επίσης, με το γυμναστή μου, Δημήτρη Κοτσίρη προπονηθήκαμε σε δύναμη και ταχύτητα. Όλα αυτά τα χρόνια, οι δάσκαλοί μου, Ξενοφών και Γιώργος Σταύρακας ήταν πλάι μου. Δεν σταμάτησαν ποτέ να μου προσφέρουν αυτά που πρέπει για να φτάνω στο στόχο μου με πάθος και μεράκι. Θα ήθελα να πω φυσικά και ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένειά μου. Με στήριζαν κάθε μέρα και εξακολουθούν να το κάνουν. Με σήκωναν όταν έπεφτα και με κράτησαν συγκεντρωμένο καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας μου.

Κάποιο άλλο «ευχαριστώ» που θες να πεις;

Στα παιδιά φυσικά της Εθνικής μας ομάδας. Ήταν όλοι εξαιρετικοί. Ήταν καθοριστική η ενέργειά τους. Δεθήκαμε όλοι μαζί. Εύχομαι να μην χαθεί αυτή η εθνική ομάδα. Ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου. Όλα τα παιδιά ήταν πολύ καλοί αθλητές και πάρα πολύ καλοί χαρακτήρες. Να ευχαριστήσω επίσης τους ανθρώπους της ομοσπονδίας οι οποίοι κατάφεραν να αναβαθμίσουν το άθλημα και να φέρουν περισσότερο κόσμο σε αυτό παρά τις δύσκολα οικονομικές εποχές.

Σε ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα Αργύρη. Εύχομαι κάθε επιτυχία.

Εγώ, σας ευχαριστώ.