Μοιράσου τοFacebookTwitter Η σύγχρονη επιστήμη της Νευροφυσιολογίας Σύμφωνα με τα αποτελέσματα από πρόσφατες έρευνες της νευροφυσιολογίας κάθε έντονη κινητική-νευρική δραστηριότητα, όπως είναι τα παιχνίδια, οι ασκήσεις, η τεχνική του αθλήματος, αφήνει ίχνη στο νευρικό σύστημα και συμβάλει στην ανάπτυξη καθώς και στην ωρίμανση του εγκεφάλου! Έχει αξία να τονισθεί ότι στα πρώτα 6 χρόνια του παιδιού, τα πολλά κινητικά ερεθίσματα, οι πολύπλευρες ασκήσεις, οι διαφορετικές κινητικές εμπειρίες, παίζουν σημαντικό ρόλο για τη ανάπτυξη και του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ). Όσα παιδιά έχουν την δυστυχία να μην ασκούνται, δεν απολαμβάνουν τις προαναφερόμενες ωφέλειες και στην κυριολεξία αδρανοποιούν και αποκοιμίζουν σημαντικά τμήματα του εγκεφάλου και του νευρικού τους συστήματος. Μπορεί να έχουν μάθει δύο ξένες γλώσσες μέχρι την εφηβεία τους, αλλά πολλά τμήματα του εγκεφάλου θα μείνουν αδρανή, πολλές συνάψεις και νευροδιαβιβαστές δεν θα λειτουργήσουν, πολλά τμήματα του περιφερειακού νευρικού συστήματος θα είναι ανενεργά. Εφόσον αυτή η ζημία συντελεσθεί στην παιδική ηλικία, η κατάσταση δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη στην ενηλικίωση. Τα ελληνόπουλα (και οι ενήλικες) δυστυχώς βρίσκονται στην τελευταία θέση στην Ευρώπη όσον αφορά την συστηματική τους συμμετοχή στον αθλητισμό! Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες σημαντικών επιστημόνων τα υποκινητικά παιδιά (εκτός από την αδρανοποίηση μέρους του εγκεφάλου και του ΚΝΣ, της παχυσαρκίας και την εμφάνιση σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων), όταν ενηλικιωθούν είναι ταυτόχρονα επιρρεπή στην βία και την παραβατικότητα, ειδικά αν αυτή η -ενάντια στην φύση- ακινησία του σώματος (που θεωρείται ως μια μορφή βίας ενάντια στο παιδί), συνοδεύθηκε και από πολύωρη παρακολούθηση ταινιών ή παιχνιδιών βίας σε μια ηλεκτρονική οθόνη (τηλεόραση, διαδίκτυο, τάμπλετ, κινητό τηλέφωνο). Δεν είναι τυχαίο ότι όπως τα παιδιά αυθόρμητα και από την φύση τους έχουν την ανάγκη να κινούνται και να παίζουν ασταμάτητα, έτσι και τα μικρά κάθε θηλαστικού ζώου (τα οποία δεν έχουν την λογική και την γνώση μας), εκπαιδεύονται και αναπτύσσονται ενστικτωδώς μέσα από το τρέξιμο, το πάλεμα και το παιχνίδι… Η καταστολή της φυσικής ανάγκης που έχει το παιδί να γνωρίσει τον εαυτό του, τους συνανθρώπους και το περιβάλλον μέσα από την κίνηση, συνιστά το σοβαρότερο λάθος που διαπράττουν οι γονείς με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για το παιδί τους. Επομένως, η συστηματική-καθημερινή άσκηση με πολλά διαφορετικά κινητικά ερεθίσματα είναι πιο αναγκαία και σημαντική για την φυσιολογική συνολική ανάπτυξη ενός υγιούς και χαρούμενου παιδιού, σε σύκριση με άλλες επιλογές που λανθασμένα προτιμούν οι απληροφόρητοι γονείς (ακινησία στο δωμάτιο, πολύωρη ασχολία με τις ηλεκτρονικές οθόνες, έλλειψη παιχνιδιού, διακοπή από τον αθλητισμό χάριν μιας ξένης γλώσσας, κ.λπ.). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στη σελίδα 5 Μοιράσου τοFacebookTwitter
